Op een waterkoude, landerige dag in de lockdown draag ik een doos overtollig keukengerei naar zolder. Bij het herschikken van de spullen op de vliering, ontdek ik een tas met de complete De Vijfreeks van Enid Blyton. De aanblik van de kleurige omslagen – Julian, Dick, Annie en Georgina (George) op een strand, een smokkelaarsrots of een spannend buitenhuis, roept een warm welbehagen op. Van stiekem met je zaklamp onder het dekbed veel te lang doorlezen. Dat het zo spannend was dat je het wel uit móest lezen. En van hoe jammer het was als je het dan uithad. Gelukkig was de reeks eindeloos, je zat zo weer in een nieuw avontuur met scheepswrakken, schatkaarten, oude tunnels, geheime spelonken en meer van dat soort heerlijks.
Nu de RES 1.0 is opgeleverd staan we op dat punt. Dat je – al of niet met rode wangen van de spanning – deel één van de avonturenreeks dichtslaat. Met een zucht, wat een boeiend verhaal. Wat een avontuur. Tegelijk weet je: RES 1.0 is nog maar het begin. Het hele verhaal zal in de loop van de tijd uit de verf komen. Het eerste deel eindigt – geheel volgens de scenariowetten – met een cliffhanger: de RES 1.0 is opgeleverd, maar wat komt er in december uit de analyse van het Planbureau voor de Leefomgeving? Is het samen genoeg? Is het haalbaar en betaalbaar? Vinden burgers het acceptabel?
Ook spannend is de vraag wie in het vervolg na RES 1.0 de personages zijn. Welke vertrouwde hoofdrolspelers blijven en wie zijn de nieuwkomers? De verkiezingen voor de Tweede Kamer, en die voor de gemeenteraad volgend jaar, leiden tot personele wisselingen. Sowieso wordt de RES na 1 juli in de meeste regio’s stap voor stap concreter en zichtbaarder. Deel twee van het avontuur ligt voor ons met nieuwe plotlijnen. Hoe verhoudt de energietransitie zich tot de opgave voor woningbouw, bedrijventerreinen en de ontwikkeling van de landbouw? Een ander belangrijk element is het programmeren en prioriteren van het landelijke en regionale energiesysteem. Een zoektocht die de netbeheerders en overheden gaandeweg zekerheden oplevert. Dit is belangrijk om op tijd de vergunningen en investeringsbeslissingen rond te krijgen. Onze hoofdrolspelers komen in de zoektocht voor afwegingen en dilemma’s te staan. Ook het gesprek met de samenleving en met volksvertegenwoordigers gaat verder en wordt concreter. Net als het schakelen tussen (inter)nationaal, regionaal, bovenregionaal en lokaal.
Met interessante personages maakten we al kennis in het eerste deel. Een grote kring van bestuurders, ambtenaren, experts en burgers die elkaar vertrouwd zijn geworden en misschien wel sympathiek. In deel twee komen er nieuwe spelers bij die van goede wil zijn en geboeid door de interessante opgave. Vervolgens gebeurt er van alles en wordt het toch moeilijk. Hoe ga je daarmee om? Hoe hou je het doel voor ogen, ondanks moeilijkheden?
In een De Vijfboek begint het altijd zo dat de kinderen (én de hond) elkaar weer zien in de schoolvakantie, terug van de kostschool. Ze zijn op een plek waar van alles te beleven is. Het gaat stormen, oom Quentin wordt boos en Annie is bang. Het gevaar loert, de confrontatie geeft een crisis en daarna is alles veranderd. Gaat dit ook zo in ons avontuur? Het verhaal van de RES is allicht meer gelaagd. En ook niet altijd zo oergezellig. Maar één ding van mijn associatie op zolder klopt als een bus. Ik heb het eerste deel verslonden en ik verheug me enorm op het vervolg van de reeks!
Kristel Lammers is directeur van het Nationaal Programma Regionale Energie Strategieën (NP RES).