De nieuwe manier waarop we energie opwekken, heeft invloed op hoe onze omgeving eruit ziet. Er komt meer wind- en zonne-energie: op zee én op land. Niemand kan deze grote verbouwing van Nederland in zijn eentje voor elkaar krijgen. Overheden, inwoners, bedrijfsleven, netbeheerders, energiecoöperaties en maatschappelijke organisaties hebben elkaar nodig. Daarom werken al deze partijen in 30 energieregio’s in Nederland samen aan de Regionale Energie Strategieën: de RES.

Met elkaar werken zij aan het opwekken van duurzame energie op land: één van maatregelen uit het Klimaatakkoord. De energieregio’s onderzochten in de eerste versie van de RES wat de mogelijkheden zijn. Waar is plek om duurzame energie op te wekken? En hoeveel? Valt de keuze op windmolens of op zonnepanelen? Waar kunnen daken worden benut? Is daar aansluiting op het energienetwerk en kan dat netwerk al die energie aan? Welke warmtebronnen zijn te gebruiken zodat wijken en gebouwen van het aardgas af kunnen? Hoe wordt gezorgd dat 50% van de opgewekte energie eigendom wordt van de lokale gemeenschap? Hoe worden inwoners betrokken? En kunnen we met elkaar de uiteindelijke plek en vorm van duurzame energie accepteren? Al deze afwegingen samen vormen de RES. De RES is dus een manier om in de regio samen te werken aan de energietransitie. Maar het is ook een document, waarin de gezamenlijke keuzes beschreven staan.

Alle energieregio’s samen hebben als doel om in 2030 ten minste 35 TWh aan grootschalige duurzame elektriciteit op land op te wekken.

De RES richt zich op 2030 en waar mogelijk op 2050. Dat geeft alle betrokkenen inzicht in wat er in de toekomst op hen afkomt.